Dutch Version: Ze zei JA!

Hi vrienden en familie,

Vrijdag 31 Maart trokken wij de deur dicht van ons flatje in Engeland om nog een paar dagen in Nederland door te brengen alvorens wij aan onze reis gingen beginnen. Zaterdag, wat ik toen nog niet wist is dat dit een hele grote dag zou worden, Bas nam mij onder valse voorwendselen mee naar Haarlem, om daar zoals hij zei, nog 1 keer afscheid te nemen van onze geliefde stad. Na een aantal keer rondom de grote markt te zijn gelopen zette Bas onze rugtas neer en ging op 1 knie, om mij de grote vraag te stellen! Totaal overkomen van emotie vergat ik JA te zeggen, aangemoedigd door het publiek in Haarlem heb ik uiteraard alsnog volmondig JA gezegd! Wat er daarna gebeurde is nog steeds een beetje wazig, Bas nam mij bij de hand en trok me een voor mij onbekend restaurant in, die was afgehuurd en vol met familie en vrienden, zelfs uit het buitenland! Het was een avond/nacht om nooit meer te vergeten.. 

De rest van de dagen hebben wij afscheid genomen van vrienden en familie.

Woensdagochtend was het eindelijk zover, we dachten dat deze dag nooit zou komen.Daar sta je dan, op Schiphol, met twee luxepaardjes met twee veel te grote backpacks. Wetende dat het nu echt gaan beginnen, het gevoel is op dat moment heel erg surreëel, omringd door vrienden en familie is het dan echt tijd om afscheid te nemen. Als we door de douane heen gaan, beslaat het gevoel ons dan echt, dakloos en werkloos de wereld rond!

We vliegen van Amsterdam naar Singapore waar we een overstap maken naar Cebu. Zonder slaap aangekomen in Singapore worden we in ons gezicht geslagen door de bizarre, klamme hitte om 6 uur 's ochtends. Overlevend op pure adrenaline van het idee wat er in het verschiet staat. Prima om 3 uurtjes te overleven in Singapore, daar dit vliegveld eerder op een hotel lijkt dan op een chaotisch vliegveld. Hoe anders dan Cebu.....

Nog een kleine 4 uur vliegen naar Cebu, met eindelijk wat slaap, worden onthaald door een lokale dansvoorstelling op het vliegveld. Het vliegveld is klein en simpel, en het interesseert niemand wat wij daar komen doen en voor hoe lang. In de taxi naar het hotel, komen we aan in een voor ons compleet onbekende wereld, geiten op straat, huisjes gemaakt van golfplaten en alleen maar vriendelijke mensen. 

We besluiten bij te gaan komen aan het zwembad in de 30 graden alvorens we Mactan te voet gaan verkennen om iets te kunnen gaan eten. We slaan tweemaal linksaf en komen vervolgens in de lokale sloppenwijk terecht van Mactan. We lopen en lopen worden aan alle kanten aangestaard, kinderen hun mondjes vallen open bij het aanzicht van deze twee blanke reuzen. Mensen willen ons aanraken en roepen naar ons dat we wel heel erg wit zijn. Brandende ogen van de smog en ranzige barbecues, bedelende kinderen die je aan je hand vastpakken is alles wat we hier vinden. Wat een vuurdoop!

Uiteindelijk teruggelopen en bij een toeristen outlet maar wat gegeten en vroeg naar bed gegaan door de jetlag. De volgende dag besluiten wij, na er achter te zijn gekomen dat deze plek niet voor toeristen is, om naar een van de privé stranden bij een resort te gaan. Er zijn hier namelijk geen publieke stranden. We hebben het (overprijsde) paradijs gevonden, niet echt geschikt voor een backpackers budget, maar o , wat mooi! Ligbedjes, hangmat, doorzichtige zee, 30 graden, boekje en rust. Hier kwamen we voor, en hier zijn we dan ook geweest van 9:00-18:00! 

'S avonds gezellig bij de outlet gezeten waar we heerlijk lokaal hebben gegeten onder het genot van een paar biertjes en live muziek, super leuk! Vanochtend aan onze doorreis plannen gewerkt, zondagochtend stappen we op de boot naar Bohol, waar we eerst een paar dagen op een eilandje zullen relaxen, daarna doorgaan naar Bohol om de Chocolate Hills te bewonderen. Dit wordt de echte backpacker vuurdoop, omdat het een hele week(!!!) Pasen is zat alles vol en hebben we een kamer geboekt in een hostel, waarvan de bedden er op zijn zachtst gezegd niet heel comfortabel uitzien!       Iedereen bedankt voor de mooie paar dagen in Nederland, liefs uit de Filipijnen! P.s. Er zijn wat foto's toegevoegd aan het album, daar het via de IPad niet mogelijk is ze in de blogs zelf te plaatsen!